nature
με δυο λέξεις
Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012
Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012
άλλη εικόνα
Ξαναπήγαμε στους καταρράκτες του Σκρα και τη Σμαραγδένια (ή Γαλάζια) λίμνη, στο Πάικο. Την προηγούμενη φορά που πήγαμε ήταν χειμώνας και το μέρος ήταν ήρεμο και μαγευτικό. Με την προσμονή ότι θα δούμε κάτι παρόμοιο ξεκινήσαμε για εκεί. Το κατάμεστο πάρκινγκ ήταν μια προειδοποίηση, αλλά το πραγματικό σοκ ήταν όταν κατεβήκαμε στους καταρράκτες. Η τοποθεσία είχε μεταμορφωθεί σε κάμπινγκ, με ότι αυτό συνεπάγεται. Δε λέω, όλοι έχουν δικαίωμα στη διασκέδαση, αλλά η εικόνα ήταν απογοητευτική. Το μόνο όμορφο ήταν η φύση.
Συμβουλή για όσους ενδιαφέρονται: μην πάτε καλοκαίρι, εκτός αν θέλετε να βουτήξετε στα παγωμένα νερά της λίμνης.
Συμβουλή για όσους ενδιαφέρονται: μην πάτε καλοκαίρι, εκτός αν θέλετε να βουτήξετε στα παγωμένα νερά της λίμνης.
Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012
Κυριακή 27 Μαΐου 2012
Πέμπτη 26 Απριλίου 2012
εντυπωσιακό Πήλιο
ο Παλιός Σταθμός στις Μηλιές φαίνεται νάνος δίπλα στα δέντρα |
το πράσινο παίρνει πίσω ότι του ανήκει |
νερά παντού |
Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο Πήλιο, αλλά ποτέ δεν το θυμόμουν τόσο πράσινο. Μάλλον εντύπωσή μου είναι, ίσως επειδή όσο περνούν τα χρόνια τόσο μαθαίνω να εκτιμώ το πράσινο όλο και περισσότερο. Ήταν και άνοιξη και η φύση ήταν στα καλύτερά της. Από κοντά και οι κάτοικοι, που -αν κρίνω από τις αυλές τους- κάνουν ότι μπορούν για να συμμετέχουν στο όλο σχέδιο. Φυτά που εδώ τα ξέρουμε μικρά σε γλάστρες, εκεί είναι ολόκληρα δέντρα, γεμάτα λουλούδια. Μπράβο στους Πηλιορείτες, που κρατούν το βουνό σε εξαιρετική κατάσταση, αν και οι φωτιές δε λείπουν, όπως μου διαβεβαίωσε ο παλιός φίλος Βαγγέλης, που κάτι παραπάνω ξέρει -λόγω δουλειάς- για το θέμα.
Μπορεί να πήγαμε μόνο για 2 μέρες, αλλά είδαμε πράσινο για 2 μήνες!Τρίτη 10 Απριλίου 2012
Σάββατο 31 Μαρτίου 2012
Κυριακή 18 Μαρτίου 2012
Σταυρουπολίτικο κρίκετ
Γυρνώντας από το κέντρο με το λεωφορείο, άλλη μια έκπληξη. Μέσα στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά κάποιοι (προφανώς από άλλη χώρα, Πακιστάν υποπτεύομαι) έπαιζαν κρίκετ. Η φωτογραφία που μόλις πρόλαβα να βγάλω από το λεωφορείο δε δείχνει και πολλά πράγματα. Οι τύποι έδειχναν να το διασκεδάζουν. Την επόμενη φορά θα πάω να τους δω από κοντά.
όμορφη πόλη
Κάποιες μέρες η Θεσσαλονίκη είναι πολύ ωραία. Ειδικά αν κάνεις τη βόλτα που κάναμε χτες το μεσημέρι (Αριστοτέλους, παραλία, Λευκός Πύργος) και αποφύγεις όσο γίνεται τη φασαρία και τα αυτοκίνητα, σου δίνεται η εντύπωση ότι είναι όπως η Θεσσαλονίκη για την οποία διαβάζεις στους τουριστικούς οδηγούς.
Ειδικά ο Λευκός Πύργος ήταν αποκάλυψη. Είχα χρόνια να ανέβω μέχρι πάνω. Δεν ήξερα καν ότι μπορούσες πια να ανέβεις στην "ταράτσα" μέχρι που είδα κόσμο την ώρα που περνούσαμε από κάτω. Δεν το μετάνιωσα καθόλου. Είχε κόσμο, είχε ήλιο, είχε ωραία θέα, η όλη ατμόσφαιρα είχε κάτι από Πύργο του Άιφελ (δεν κάνω πλάκα).
Δεν ήθελα να κατέβω από το Λευκό Πύργο χτες, αλλά δυστυχώς έπρεπε, αφού κλείνει στις 3 το μεσημέρι. Άλλο και τούτο!
Ειδικά ο Λευκός Πύργος ήταν αποκάλυψη. Είχα χρόνια να ανέβω μέχρι πάνω. Δεν ήξερα καν ότι μπορούσες πια να ανέβεις στην "ταράτσα" μέχρι που είδα κόσμο την ώρα που περνούσαμε από κάτω. Δεν το μετάνιωσα καθόλου. Είχε κόσμο, είχε ήλιο, είχε ωραία θέα, η όλη ατμόσφαιρα είχε κάτι από Πύργο του Άιφελ (δεν κάνω πλάκα).
Παίζοντας με τον ήλιο |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)