Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

μαγεία Πόζαρ

Το Πόζαρ δε μας απογοήτευσε. Όμορφη φύση, ο Βόρας από πάνω επιβλητικός, κρύα νερά, δροσερός καιρός και οι 2 ώρες που περάσαμε μέσα στο ζεστό νερό, δίπλα στον καταρράκτη και κάτω από τα πλατάνια άξιζαν πολλά. Δε βλέπω την ώρα να ξαναβρεθώ εκεί.

άλλη εικόνα

Ξαναπήγαμε στους καταρράκτες του Σκρα και τη Σμαραγδένια (ή Γαλάζια) λίμνη, στο Πάικο. Την προηγούμενη φορά που πήγαμε ήταν χειμώνας και το μέρος ήταν ήρεμο και μαγευτικό. Με την προσμονή ότι θα δούμε κάτι παρόμοιο ξεκινήσαμε για εκεί. Το κατάμεστο πάρκινγκ ήταν μια προειδοποίηση, αλλά το πραγματικό σοκ ήταν όταν κατεβήκαμε στους καταρράκτες. Η τοποθεσία είχε μεταμορφωθεί σε κάμπινγκ, με ότι αυτό συνεπάγεται. Δε λέω, όλοι έχουν δικαίωμα στη διασκέδαση, αλλά η εικόνα ήταν απογοητευτική. Το μόνο όμορφο ήταν η φύση.


Συμβουλή για όσους ενδιαφέρονται: μην πάτε καλοκαίρι, εκτός αν θέλετε να βουτήξετε στα παγωμένα νερά της λίμνης.

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

ωραία έκπληξη

Υπάρχει μια πολύ όμορφη λίμνη στο Ωραιόκαστρο που βρίσκεται εκεί που δεν το περιμένεις και είναι πάντα σχεδόν άδεια από κόσμο (αν και χτες είδαμε στρωμένα τραπέζια από γάμο ή βάφτιση). Και είναι τόσο γαλήνια, με τις πάπιες και τις χήνες της! Πολύ ωραίο μέρος.

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

strawberry fields

Πέρυσι οι φράουλες απέτυχαν εκεί που φαινόταν ότι θα κάνουν κάτι. Φέτος τα πράγματα φαίνονται πιο ελπιδοφόρα!

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

εντυπωσιακό Πήλιο

ο Παλιός Σταθμός στις Μηλιές φαίνεται νάνος δίπλα στα δέντρα

το πράσινο παίρνει πίσω ότι του ανήκει

νερά παντού
Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο Πήλιο, αλλά ποτέ δεν το θυμόμουν τόσο πράσινο. Μάλλον εντύπωσή μου είναι, ίσως επειδή όσο περνούν τα χρόνια τόσο μαθαίνω να εκτιμώ το πράσινο όλο και περισσότερο. Ήταν και άνοιξη και η φύση ήταν στα καλύτερά της. Από κοντά και οι κάτοικοι, που -αν κρίνω από τις αυλές τους- κάνουν ότι μπορούν για να συμμετέχουν στο όλο σχέδιο. Φυτά που εδώ τα ξέρουμε μικρά σε γλάστρες, εκεί είναι ολόκληρα δέντρα, γεμάτα λουλούδια. Μπράβο στους Πηλιορείτες, που κρατούν το βουνό σε εξαιρετική κατάσταση, αν και οι φωτιές δε λείπουν, όπως μου διαβεβαίωσε ο παλιός φίλος Βαγγέλης, που κάτι παραπάνω ξέρει -λόγω δουλειάς- για το θέμα.
Μπορεί να πήγαμε μόνο για 2 μέρες, αλλά είδαμε πράσινο για 2 μήνες!

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

οικιακά μανιτάρια

19 ημέρες από την αγορά του "τούβλου" και αφού ακολουθήσαμε ακριβώς τις οδηγίες, φτάσαμε σ' αυτήν την εικόνα, η οποία αλλάζει καθημερινά. Για να δούμε.

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

όπως πάντα

Παρά τα όσα της κάνουμε, η φύση είναι εδώ. Δε μας κρατάει κακία, δεν παραπονιέται, απλά κάνει αυτό που πρέπει να κάνει κάθε άνοιξη. Επιστρέφει.

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Σταυρουπολίτικο κρίκετ

Γυρνώντας από το κέντρο με το λεωφορείο, άλλη μια έκπληξη. Μέσα στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά κάποιοι (προφανώς από άλλη χώρα, Πακιστάν υποπτεύομαι) έπαιζαν κρίκετ. Η φωτογραφία που μόλις πρόλαβα να βγάλω από το λεωφορείο δε δείχνει και πολλά πράγματα. Οι τύποι έδειχναν να το διασκεδάζουν. Την επόμενη φορά θα πάω να τους δω από κοντά.

όμορφη πόλη

Κάποιες μέρες η Θεσσαλονίκη είναι πολύ ωραία. Ειδικά αν κάνεις τη βόλτα που κάναμε χτες το μεσημέρι (Αριστοτέλους, παραλία, Λευκός Πύργος) και αποφύγεις όσο γίνεται τη φασαρία και τα αυτοκίνητα, σου δίνεται η εντύπωση ότι είναι όπως η Θεσσαλονίκη για την οποία διαβάζεις στους τουριστικούς οδηγούς.
Ειδικά ο Λευκός Πύργος ήταν αποκάλυψη. Είχα χρόνια να ανέβω μέχρι πάνω. Δεν ήξερα καν ότι μπορούσες πια να ανέβεις στην "ταράτσα" μέχρι που είδα κόσμο την ώρα που περνούσαμε από κάτω. Δεν το μετάνιωσα καθόλου. Είχε κόσμο, είχε ήλιο, είχε ωραία θέα, η όλη ατμόσφαιρα είχε κάτι από Πύργο του Άιφελ (δεν κάνω πλάκα).
Παίζοντας με τον ήλιο
Δεν ήθελα να κατέβω από το Λευκό Πύργο χτες, αλλά δυστυχώς έπρεπε, αφού κλείνει στις 3 το μεσημέρι. Άλλο και τούτο!