Δε φανταζόμουν ότι το Σέιχ Σου είχε τόσους πολλούς δρόμους να το διασχίζουν. Φαρδείς σαν λεωφόροι, καλοστρωμένοι με χώμα. Αυτός που πήραμε εμείς χτες πήγαινε πάνω στη ράχη. Από τη μία το Ρετζίκι και το Ασβεστοχώρι και από την άλλη η πόλη, την οποία δε βλέπαμε, αλλά που και που υπήρχε κάποιο άνοιγμα και φαινόταν ο Όλυμπος στο βάθος.
Στο τέλος φτάσαμε σε ένα μέρος που δεν ήξερα καν ότι υπήρχε. Βρύση του Μπαρμπα Γιώργη, ή κάτι τέτοιο. Κόσμος έπαιζε, έτρωγε, ξεκουραζόταν. Βέβαια, υπήρχαν και οι άλλοι, που άναβαν φωτιά ανάμεσα στα δέντρα ή η κυρία που έπλενε το αυτοκίνητό της με το νερό μιας βρύσης. Anyway.
Στο τέλος φτάσαμε σε ένα μέρος που δεν ήξερα καν ότι υπήρχε. Βρύση του Μπαρμπα Γιώργη, ή κάτι τέτοιο. Κόσμος έπαιζε, έτρωγε, ξεκουραζόταν. Βέβαια, υπήρχαν και οι άλλοι, που άναβαν φωτιά ανάμεσα στα δέντρα ή η κυρία που έπλενε το αυτοκίνητό της με το νερό μιας βρύσης. Anyway.
