Έχει κάτι γοητευτικό η ομίχλη, έτσι όπως μεταμορφώνει τα πάντα, κρύβει βρωμιές και ατέλειες και φέρνει τον ορίζοντα τόσο κοντά. Σηκώθηκα το πρωί και ήθελα οπωσδήποτε να βγω έξω να περπατήσω. Μου θύμισε τη διαδρομή της Παρασκευής προς το Κιλκίς, με ολόκληρα βουνά να έχουν χαθεί και το τοπίο να είναι εντελώς διαφορετικό, σαν να είσαι κάπου αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου